گویندگان
رادیو آوا ـ رادیویی که فقط مختص موسیقی است ـ هر چند دقیقه یکبار و با
اتمام یک موسیقی یا آواز، بخش دیگر را اعلام میکنند. مثلا ظهرها با اتمام
پخش موسیقی کلاسیک، گویندهای اعلام میکند: رادیو آوا و موسیقی فیلم.
بعد
از این اعلام پخش یک قطعه موسیقی آغاز میشود، اما اصلا مشخص نیست
موسیقیای که شنیده میشود، موسیقی کدام فیلم است. فیلم ایرانی یا خارجی؟
یا گوینده اعلام میکند: رادیو آوا و موسیقی محلی.
پخش موسیقی بلافاصله شروع میشود، اما بازهم مشخص نیست که این موسیقی متعلق به کدام منطقه ایران یا جهان است.
اگر چند روزی شنونده رادیو آوا باشید، حتما متوجه میشوید که صدای گویندگان ضبط شده است و در فواصل مشخصی روی آنتن رادیو میرود. برخی روزها این گوینده خانم است و برخی روزها آقا. اما واقعیت این است که رادیو آوا ـ که مخاطبان زیادی هم دارد ـ بهترین جایگاه را برای بالا بردن سواد موسیقی مردم دارد.
این
رادیو میتواند با معرفی موسیقیها و آوازهایی که پخش میکند، مردم را در
بخش شناخت موسیقی، آموزش دهد. اما این روش هم هزینه دارد،هم وقت زیادی
میخواهد و هم به نیروی متخصص نیاز دارد.
هزینه دارد چون اگر قرار
باشد رادیو به مخاطبان آموزش بدهد، باید آدمهایی را به استخدام رادیو آوا
در آورد که کاملا به موسیقی اشراف دارند و میتوانند هم موسیقیهای خوب و
غیر تکراری را برای پخش انتخاب کنند و هم برای موسیقیای که قرار است پخش
شود، شناسنامه بنویسند البته در این شرایط گویندگان هم باید وقت و زمان
بیشتری را برای حضور در رادیو آوا اختصاص دهند.
رادیو آوا اگر میخواهد در مسیر پیشرفت خود و تعالی مخاطبان گام بردارد، بهتر است به موسیقی نگاهی تخصصیتر داشته باشد و برای لذت بردن بیشتر مخاطبان، از آواهای زیبایی که پخش میکند، هزینه و و قت بیشتری بگذارد.